Auteur: Anne-Jan Mulder

Over het algemeen geldt dat als er sprake is van een wijziging van omstandigheden de rechter een eerder vastgestelde alimentatie kan wijzigen. Degene die de wijziging wenst, moet in dat geval aankaarten en ook aantonen dat er sprake is van een wijziging van omstandigheden en vervolgens ook welke gevolgen deze wijziging heeft voor de hoogte van de verschuldigde alimentatie.
De rechter berekent aan de hand van de recente financiële gegevens welke onderhoudsbijdrage voortaan (dat wil zeggen: met ingang van de datum van de indiening van het inleidende verzoekschrift bij de Rechtbank) verschuldigd is.

De rechter wijst in een aantal situaties een dergelijk verzoek tot wijziging alimentatie af, bijvoorbeeld als:

• er vast is komen te staan dat er sprake is van verwijtbaar inkomensverlies (b.v. omdat degene die alimentatie moet betalen zomaar zijn/haar baan heeft opgezegd)
• er sprake is van een zogenaamd herstelbaar inkomensverlies
• het gaat om partneralimentatie en er sprake is van een niet-wijzigingsbeding.

Of hieraan is voldaan is per situatie en dus per zaak verschillend en moet dus beoordeeld worden aan de hand van de concrete feiten en omstandigheden.

Ook de berekening van de alimentatie is en blijft maatwerk. Geen enkele situatie is exact gelijk en dus is ook geen enkele berekening exact hetzelfde.

U doet er dus altijd goed aan om contact op te nemen ons kantoor om uw situatie te laten toetsen.

Wij bespreken graag samen met u welke mogelijkheden u heeft als het gaat om de aanpassing van de door u te ontvangen of door u verschuldigde alimentatie.

Heeft u uw loon niet op tijd ontvangen? Lees hier wat u dan kunt doen! Heeft u het vermoeden dat uw werkgever in financiële problemen verkeert en dat u wellicht de volgende maand(en) ook geen loon zult ontvangen? Een goede mogelijkheid om alsnog uw loon te krijgen is een faillissementsaanvraag.

Wanneer het vermoeden bestaat dat u uw loon niet meer zult ontvangen is het verstandig om op tijd actie te ondernemen en het faillissement van uw werkgever aan te vragen. Het is namelijk mogelijk dat de werkgever het achterstallige loon toch nog uitbetaald of indien een faillissement van de werkgever wordt uitgesproken het UWV de loonverplichting van de werkgever overneemt.

Het overnemen van de loonverplichting door het UWV is echter niet oneindig en daarom is het belangrijk om op tijd aan de bel te trekken. Wanneer het UWV de loonverplichting overneemt, betaalt zij het achterstallige loon over ten hoogste de dertien weken voorafgaand aan het faillissement. Daarnaast betaalt zij maximaal zes weken na het faillissement het loon door.

Wanneer er te lang wordt gewacht met het aanvragen van een faillissement dan neemt het UWV de (volledige) loonverplichting niet over en zult met een loonvordering op uw werkgever achterblijven. Deze loonvordering wordt dan (eventueel) pas ontvangen nadat het gehele faillissement is afgewikkeld. Om niet maandenlang zonder inkomen te zitten is het dus van belang dat u op tijd deskundige hulp inschakelt.

Een faillissementsaanvraag moet altijd door een advocaat worden gedaan. De advocaat doet dit door een verzoekschrift tot faillietverklaring van de werkgever bij de rechtbank in te dienen. Voor het indienen van een verzoekschrift tot faillietverklaring moet altijd het bestaan van ten minste nog één andere schuldeiser aannemelijk gemaakt worden. Vaak zal dit een collega zijn die ook geen salaris heeft ontvangen. Verder is een gespecificeerde opgave van de openstaande vordering nodig.

Als u uw loon niet tijdig heeft ontvangen, neem dan contact op met Stad Advocaten. Wij kunnen u helpen bij het vorderen van het achterstallige loon en in het geval uw werkgever in financiële problemen verkeert en uw loon niet meer betaalt, kunnen wij voor u een faillissementsaanvraag indienen. Hiermee voorkomt u dat u voor langere tijd zonder inkomen zit.

Soms zit het u niet mee in het leven en krijgt u de ene tegenslag na de andere, vaak met financiële consequenties tot gevolg. Soms is de ontstane situatie zelfs zo erg dat u zonder hulp uw schulden niet meer binnen een periode van drie tot vijf jaar af kunt lossen. Er is sprake van ‘problematische schulden’. Om u te helpen bestaat de mogelijkheid tot toelating tot de regeling in de Wet schuldsanering natuurlijke personen (WSNP), ook wel schuldsanering genoemd. Na het succesvol afronden van dat traject bent u schuldenvrij en kunt u starten met een ‘schone lei’. 

Het komt echter regelmatig voor dat het traject niet geheel volgens ‘het boekje’ verloopt. In dat geval kan de rechter-commissaris of de bewindvoerder, die toezicht houden op het schuldsaneringstraject, de rechtbank verzoeken om uw schuldsanering voortijdig te beëindigen. Na het tussentijds beëindigen van de schuldsanering blijven uw schulden bestaan en dient u alsnog al uw schulden die u had af te lossen.. Ook wordt u de komende tien jaar niet weer tot de schuldsanering toegelaten. Het is dus van belang dat u strikt aan al uw verplichtingen in de schuldsanering voldoet.

Is het u toch niet gelukt om aan al uw verplichtingen te voldoen en is er daarom een zitting gepland om uw schuldsanering te beëindigen, dan betekent dat, gelukkig voor u, niet altijd dat de schuldsanering ook daadwerkelijk wordt beëindigd. Er zijn uitzonderingen mogelijk.

Beëindigingsgronden schuldsanering

Het doel van de schuldsanering is dat u in drie of vijf jaar zoveel mogelijk geld spaart voor uw schuldeisers. Op die manier worden zij nog enigszins betaald voor de schulden die u bij hen heeft. Het onbetaalde deel zullen zij na het afronden van de schuldsanering nooit meer krijgen. De regeling is daarom zeer streng. Er wordt veel van u verwacht.

Voldoet u daarom niet aan de verplichtingen uit de schuldsaneringsregeling dan kan deze worden beëindigd. De redenen daarvoor zijn onder andere dat:

• u uw (inlichtingen- en/of sollicitatie-) verplichtingen uit de schuldsaneringsregeling niet nakomt;
• u op een andere manier niet meewerkt aan het slagen van de schuldsaneringsregeling;
• u nieuwe schulden maakt.

Uitzondering op de beëindigingsgronden

Is er sprake van één van deze beëindigingsgronden, dan hoeft dat niet altijd te leiden tot beëindiging van de schuldsaneringsregeling. Dat is bijvoorbeeld het geval indien u er niets aan kunt doen dat u niet aan alle verplichtingen uit de schuldsaneringsregeling voldoet. In dat geval zou het voor u onredelijk zijn om de schuldsanering te beëindigen. U blijft dan immers verplicht alle (hoge) schulden te voldoen.

De Hoge Raad, onze hoogste rechter, heeft daarom bepaald dat u een verwijt gemaakt moet kunnen worden voordat de schuldsanering mag worden beëindigd. Dat is bijvoorbeeld veelal niet het geval als u kampt met ernstige psychische problemen. In dat geval kan van u niet gevraagd worden dat u strikt aan al uw verplichtingen voldoet. In zo’n geval is beëindiging van de schuldsanering een te zwaar middel.

Slotsom

Het schuldsaneringstraject is een zwaar traject waarbij veel van u wordt verwacht. Als u niet aan de verplichtingen van dat traject kunt voldoen, dan kan de schuldsaneringsregeling worden beëindigd. U dient dan alsnog al uw schulden in zijn geheel te voldoen. Niet iedere schending van uw verplichtingen kan echter leiden tot beëindiging van uw schuldsanering. Het schenden van de verplichtingen moet u wel verweten kunnen worden.

Heeft uw bewindvoerder of de rechter-commissaris de rechtbank daarom gevraagd om uw schuldsanering te beëindigen? Laat u dan snel adviseren over of die beëindiging terecht is. Dat kan u mogelijk een hoop ellende besparen.

Na een verbreking van de relatie waaruit kinderen zijn geboren zijn ouders gehouden om bij te dragen in de kosten van de opvoeding en verzorging van hun kinderen. Standaardregel is dat de ouder bij wie de kinderen niet op het adres staan ingeschreven kinderalimentatie betaalt aan de ouder bij wie de kinderen wel staan ingeschreven. Die laatste ouder wordt gezien als de verzorgende ouder. Maar hoe zit het met een uithuisplaatsing?

De kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van het totale inkomen (gezinsinkomen) dat ouders genoten in de jaren voorafgaande aan het verbreken van hun relatie en samenwoning en het inkomen dat zij op het moment van de berekening hebben. Met het gezinsinkomen wordt aan de hand van een behoeftetabel de behoefte van de kinderen berekend. De gedachte hierachter is dat een kind na de verbreking van de relatie van zijn of haar ouders niet financieel slechter af mag zijn.

Wat nu als er sprake is van een uithuisplaatsing? Zijn de ouders dan nog gehouden om bij te dragen in de kosten van de opvoeding en verzorging. De kinderen wonen immers niet meer thuis en ouders hebben feitelijk weinig tot geen kosten. De pleegouder bij wie de kinderen na de uithuisplaatsing wonen ontvangt een pleegzorgvergoeding. De hoogte van die pleegzorgvergoeding wordt in beginsel kostendekkend geacht voor de kosten van de opvoeding en verzorging van de kinderen.

Het is inmiddels vaste rechtspraak dat de behoefte van de kinderen die uit huis geplaatst zijn wordt begrensd tot de kosten die de verzorgende ouder daadwerkelijk maakt. De behoeftetabel waarmee de behoefte van de kinderen voorheen werd berekend blijft in dat geval buiten toepassing. Dat betekent ook dat de gedachte van de kinderalimentatie (niet financieel slechter af zijn) tijdens de uithuisplaatsing niet geldt. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft in haar beschikking van 17 december 2019 daarbij aanvullend aangegeven dat “voor de vaststelling van de omvang van de behoefte van de minderjarige mag van de (oorspronkelijke) verzorgende ouder worden gevergd dat hij of zij alle kosten aannemelijk maakt die voor de minderjarige worden uitgegeven”. Omdat de pleegzorgvergoeding kostendekkend wordt geacht, zal van een aanvullende behoefte alleen sprake zijn in geval van een hoog voormalig gezinsinkomen of een situatie waarin er voor de kinderen uitzonderlijk veel kosten werden gemaakt. Het is aan de verzorgende ouder om dat te stellen en aannemelijk te maken.

Indien uw kinderen om welke reden dan ook uit huis worden geplaatst en u aan uw ex-partner kinderalimentatie betaalt. Dan loont het om contact met ons kantoor op te nemen en u te laten voorlichten over de vraag of u nog gehouden bent om kinderalimentatie te betalen.

Twee huurders kwamen bij mij met een beschikking van de Belastingdienst. Zij moesten een bedrag aan huurtoeslag terugbetalen. De reden was dat de verhuurder nog stond ingeschreven in het gehuurde. Het gezamenlijk inkomen was daardoor te hoog om in aanmerking te komen voor huurtoeslag. Dit kwam enkel door het inkomen van de verhuurder. De verhuurder woonde echter feitelijk in het buitenland. De huurders vertelden dat zij bij aanvang met de tussenpersoon van de verhuurder hadden gesproken over de mogelijkheid van huurtoeslag, waardoor zelfs de kale huurprijs verlaagd was. Reden genoeg om een procedure te starten tegen de verhuurder, en met succes.

In een arrest van 14 mei 2019 van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2019:4150) oordeelde het Hof dat een spookbewoner in het gehuurde een gebrek kan opleveren als bedoeld in artikel 7:204 BW. De verhuurder was in dit geval de spookbewoner, omdat hij nog als bewoner op het adres ingeschreven stond, terwijl hij daar feitelijk niet woonde. Dit leidde ertoe dat de huurders geen recht hadden op huurtoeslag, omdat het inkomen van de verhuurder werd meegenomen. Dit leidt tot beperking van de rechten van de huurders en vormt dan een omstandigheid waardoor zij niet het vrije genot van het gehuurde hebben gekregen dat zij bij het aangaan van de huurovereenkomst mochten verwachten. De huurders ontvingen op deze manier alsnog de niet ontvangen huurtoeslag van de verhuurder.

De arresten

De woning van de verhuurder stond te koop, vanwege een verhuizing naar het buitenland. In afwachting van de verkoop heeft de verhuurder besloten om de woning te gaan verhuren. Na bemiddeling van een tussenpersoon, heeft de verhuurder met zijn huurders een huurovereenkomst gesloten voor de duur van één jaar. De huurovereenkomst is voor bepaalde tijd aangegaan van 1 maart 2013 tot en met 28 februari 2014. Over deze periode hebben de huurders huurtoeslag bij de Belastingdienst aangevraagd en gekregen. Geruime tijd later ontvingen de huurders een brief van de Belastingdienst waaruit volgde dat zij de huurtoeslag terug dienden te betalen. De reden hiervoor was dat de verhuurder tot 22 november 2013 ingeschreven stond als bewoner van het gehuurde, waardoor het gezamenlijk inkomen te hoog was om in aanmerking te komen voor huurtoeslag.

De huurders wilden het bedrag dat zij aan de Belastingdienst dienden terug te betalen, verhalen op de verhuurder, omdat hun gezamenlijk inkomen wel voldeed aan de voorwaarden om huurtoeslag te krijgen. De inzet van de procedure bij de rechtbank is gebaseerd op de schadevergoedingsverplichting van de verhuurder wegens een gebrek.

De kantonrechter ging niet mee in het verhaal van de huurders. De kantonrechter overwoog dat niet van de verhuurder verwacht mocht worden dat hij zich uitschreef uit de basisregistratie. De tijdelijke huurovereenkomst was aangegaan, omdat de verhuurder nog niet zeker wist of hij zich wilde vestigen in het buitenland. Nu de verhuurder het gehuurde in eerste instantie aanhield als postadres, en de huurders ook daadwerkelijk post van hem ontvingen, hadden de huurders volgens de kantonrechter moeten weten (of moeten begrijpen) dat de verhuurder het beeld opwierp dat hij nog woonde op het verhuurde adres.

Doordat de huurders naar mening van de kantonrechter niet voldoende hadden aangetoond dat de verhuurder wist dat het verkrijgen van huurtoeslag voor hun relevant was en de verhuurder bovendien had betwist dat hier bij het aangaan van de huurovereenkomst over gesproken zou zijn, werden de vorderingen van de huurders afgewezen.

Het Hof dacht hier echter anders over en oordeelde het volgende. Wanneer een huurder woonruimte huurt met een huurprijs beneden de subsidie- of toeslaggrens, hoeft de huurder er volgens het hof in beginsel niet op bedacht te zijn dat hij geen gebruik kan maken van algemene inkomensvoorzieningen (zoals huurtoeslag), omdat de verhuurder nog als bewoner op het adres ingeschreven staat. Het hof overwoog dat een dergelijke ‘spookbewoner’ in het gehuurde onder omstandigheden kan leiden tot een beperking van de rechten van een huurder. Deze omstandigheid kan ertoe leiden dat de huurder niet het vrije genot van het gehuurde heeft gekregen dat hij bij aanvang van de huurovereenkomst mocht verwachten. Onder verwijzing naar het arrest van het hof Arnhem-Leeuwarden van 11 maart 2014 (ECLI:NL:GHARL:2014:2004), stelt het hof vervolgens dat deze omstandigheid een huurrechtelijk gebrek kan opleveren.

Het Hof liet de verhuurder toe bewijs te leveren dat door de tussenpersoon met de huurders besproken is, vóór het aangaan van de huurovereenkomst, dat de verhuurder op het adres van het gehuurde ingeschreven zou blijven staan. De verhuurder koos ervoor een schriftelijke verklaring te overleggen van de tussenpersoon, waaruit voorgaande echter niet duidelijk blijkt. De verhuurder slaagt dan ook niet in de bewijsopdracht. In het arrest van 24 september 2019 (ECLI:NL:GHARL:2019:7809) oordeelt het Hof dan ook dat de verhuurder de door de huurders geleden schade dient te vergoeden.

Zoals wij in een eerdere blog al schreven, betreft één van de wijzigingen die de nieuwe WAB met zich zal brengen, de berekening van de transitievergoeding. Vanaf 1 januari 2020 zullen werknemers vanaf hun eerste werkdag recht hebben op een transitievergoeding; dus ook tijdens de proeftijd!

De opbouw van de transitievergoeding wordt vanaf 1 januari 2020 ook voor iedereen gelijk: 1/3 maandsalaris voor elk gewerkt jaar.

Stel, een werknemer heeft een arbeidsovereenkomst van zes maanden met een salaris van € 2.160,- bruto, inclusief 8% vakantietoeslag. Wanneer de werkgever besluit de arbeidsovereenkomst na zes maanden niet te verlengen, krijgt de werknemer recht op een transitievergoeding van 1/3^e maandsalaris per jaar. Nu de werknemer maar zes maanden heeft gewerkt, heeft hij recht op 50% van 1/3 maandsalaris. Dit houdt in 1/6^e maandsalaris van € 2.160,- bruto = € 360,- bruto.

Tot 1 januari 2020 is de opbouw van de transitievergoeding 1/3^e maandsalaris per gewerkt jaar en na tien gewerkte jaren 1/2^e maandsalaris per gewerkt jaar. Deze berekening komt dus te vervallen.

Tevens zullen twee tijdelijke regelingen komen te vervallen; werknemers van 50 jaar en ouder met een dienstverband van tenminste tien jaren hebben vanaf 1 januari 2020 geen recht meer op een hogere transitievergoeding. Daarnaast zal de regeling, waarmee een werkgever met minder dan 25 werknemers (de kleine werkgever) een beroep kan doen op de overbruggingsregeling in het geval hij een werknemer ontslaat als gevolg van een slechte financiële situatie, komen te vervallen.

Door de uitspraak van de Hoge Raad van 8 november 2019 kunnen werknemers met een slapend dienstverband de werkgever verzoeken de arbeidsovereenkomst te beëindigen en kunnen zij aanspraak maken op een transitievergoeding. Voor een werknemer van 50 jaar of ouder met een slapend dienstverband is het van belang om voor 1 januari 2020 aanspraak te maken op de hogere transitievergoeding, nu de vergoeding na 1 januari 2020 lager zal uitvallen.

Op grond van de Wet compensatieregeling transitievergoeding kunnen werkgevers vanaf 1 april 2020 compensatie aanvragen voor de betaalde transitievergoeding aan een werknemer van wie het (slapend) dienstverband is beëindigd na twee jaar ziekte.

Deze compensatie geldt voor alle dienstverbanden die vanaf 1 juli 2015 zijn beëindigd vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid.

Inmiddels hebben wij voor meerdere werknemers met een slapend dienstverband aanspraak gemaakt op de transitievergoeding. We hebben geregeld dat het dienstverband is beëindigd en een transitievergoeding is voldaan. Zit u nog met een slapend dienstverband en wilt u ook aanspraak maken op een transitievergoeding, dan kunt u contact opnemen met een van onze arbeidsrechtadvocaten.

Het nieuwsmedium NU.nl kopte op 14 november 2019 dat er in Nederland in 2018 zeker 1.250 panden zijn gesloten door de burgemeester. Ongeveer driekwart (!) daarvan was een woning. Een enorm aantal met grote gevolgen voor de bewoners. Vooral als u zich bedenkt dat het veelal huurwoningen betreft. Naast dat de woning tijdelijk wordt gesloten door de burgemeester zal de verhuurder in de meeste gevallen ook de huurovereenkomst beëindigen. Het gevolg: u heeft door de maatregel tot tijdelijke sluiting helemaal geen dak meer boven uw hoofd. U zult zich daarom wellicht afvragen, mag dat zomaar allemaal?

Artikel 13b Opiumwet

De burgemeester kan op basis van artikel 13b Opiumwet een woning sluiten indien in de woning drugs wordt verkocht, afgeleverd of wordt verstrekt (of daarvoor in de woning aanwezig is). Bij de aanwezigheid van meer dan 0,5 gram harddrugs of meer dan 5 gram softdrugs in de woning, wordt aangenomen dat daarvan sprake is. De enkele aanwezigheid van die hoeveelheden hard- en/of softdrugs hoeft alleen niet tot sluiting te leiden. De burgemeester moet daarvoor een belangenafweging maken. Hij kan de woning sluiten, maar hoeft dat niet te doen. Hij moet daarom eerst toetsen of sluiting van de woning hier wel de aangewezen maatregel is.

Belangenafweging bij woningsluiting

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, de hoogste rechter die over woningsluitingen oordeelt, heeft dit jaar nog een overzicht gegeven van de omstandigheden waaraan de burgemeester moet toetsen voordat hij de woning mag sluiten (ABRvS 28 augustus 2019, ECLI:NL:RVS:2019:2912). Pas op het moment dat de sluitingsbevoegdheid op basis van die omstandigheden redelijk is, mag de burgemeester ook daadwerkelijk tot sluiting overgaan.

Omstandigheden die worden meegewogen zijn bijvoorbeeld:

• of de sluiting van de woning noodzakelijk is ter bescherming van het woon- en leefklimaat bij de woning en herstel van de openbare orde;
• de hoeveelheid en de soort van de aangetroffen drugs (bij een geringe hoeveelheid softdrugs is een waarschuwing eerder gerechtvaardigd (dan sluiting), dan bij een handelshoeveelheid harddrugs);
• of er sprake is van recidive;
• de plaats van de woning (betreft het al een kwetsbare woonwijk met veel drugscriminaliteit of niet);
• of daadwerkelijk vanuit de woning wordt verhandeld of dat er juist geen ‘loop’ naar de woning is;
• wist de eigenaar/bewoner van de woning van de aangetroffen drugs of was de eigenaar/ bewoner totaal niet op de hoogte daarvan;
• de gevolgen die de sluiting voor de bewoner heeft, zoals plaatsing op een zwarte lijst bij de woningbouwverenigingen;
• de aanwezigheid van minderjarige kinderen in de woning.

Slotsom

De burgemeester mag dus niet ‘zomaar’ tot sluiting van uw woning overgaan als daarin drugs worden gevonden. Hij moet daarvoor eerst toetsen of de sluiting in uw situatie de passende maatregel is of dat hij ook kan volstaan met een lichtere maatregel, zoals een waarschuwing. Als dat laatste het geval is dan mag uw woning niet worden gesloten! Wordt u daarom geconfronteerd met een woningsluiting? Laat u dan snel adviseren over uw mogelijkheden. De advocaten van Stad Advocaten helpen u graag.

De feestdagen staan weer voor de deur. Voor veel mensen een periode waar al lang van tevoren naar wordt uitgekeken: eindelijk een paar dagen vrij na die altijd maar weer hectische periode zo aan het einde van het jaar, eindelijk weer samen zijn met familie en vrienden en genieten van elkaar en alle lekkere dingen die tijdens de feestdagen zoal op tafel komen.

Maar wat als deze verwachtingen toch niet uitkomen? Wat als dat samen zijn toch anders uitpakt en hierdoor de vervelende gewoontes van de ander weer gaan opvallen? Of: wat als de extra vrije dagen ervoor zorgen dat er ruimte ontstaat om na te gaan denken over de toekomst?

Voor veel stellen zijn de langverwachte feestdagen dan opeens het begin van het einde: het begin van een echtscheiding.

Als u zelf besluit om een punt achter uw relatie of huwelijk te zetten of als u geconfronteerd wordt met een dergelijke beslissing van uw partner, dan doet u er goed aan om deskundig advies in te winnen over en om u goed bij te laten staan in deze situatie.

Hierbij kunnen wij u behulpzaam zijn.

Er zal veel op u afkomen. Een echtscheiding of relatiebreuk brengt immers veel veranderingen met zich mee en dus moeten er ook veel beslissingen worden genomen: emotionele beslissingen, praktische beslissingen, financiële beslissingen maar vooral ook juridische beslissingen.

Wij kunnen u van juridisch advies voorzien over de gevolgen van een (echt)scheiding en over de bij uw situatie passende aanpak. Wij kunnen samen met u bekijken wat er op het juridische vlak geregeld moet worden en dus welke stappen er doorlopen moeten worden.

Neem dus gerust contact met ons op en maak een afspraak!

Is de verstandhouding met uw aanstaande ex-partner overigens nog goed genoeg en is er nog voldoende vertrouwen in elkaar dan kunt u uiteraard ook samen bij ons komen om de echtscheiding regelen.

Wij ontdekten dat het UWV voor onze cliënt, een (ex)werknemer van het UMCG, een hoger dagloon berekende dan Loyalis. Dit scheelde zo’n 7%. UMCG is eigen risicodrager en betaalt zelf de uitkering in het kader van (in dit geval) de Werkloosheidswet. De eigen risicodrager heeft dus belang bij een lagere uitkering. De uitkering wordt vastgesteld op basis van het dagloon. Loyalis kende onze client een lagere uitkering toe dan hij bij het UWV toegekend zou hebben gekregen.

Grote getallen

Het UWV gebruikt voor het berekenen van het dagloon de gegevens uit Suwinet. Loyalis, de uitvoeringsorganisatie voor UMCG, gebruikt in dit geval de gegevens die door het UMCG werden aangeleverd. Dat levert hier een besparing op van zo’n 7% op de te betalen uitkering. Het UMCG is een grote werkgever. Gesteld dat er van deze werkgever 500 (oud)werknemers een uitkering krijgen en die uitkering bedraagt (voorzichtig ingeschat) € 30.000,-, dan levert dat op jaarbasis meer dan 1 miljoen op.

Procedure

Voor onze cliënt is 7% minder uitkering ook best veel geld. Hij voelt zich benadeeld door zijn vroegere werkgever en ongelijk behandeld vergeleken met werknemers die hun uitkering via het UWV betaald krijgen. In bezwaar gaven Loyalis en het UMCG geen krimp. De werknemer moet maar aantonen dat de berekening van het UWV beter is dan die van Loyalis… De Rechtbank Noord-Nederland zag geen bezwaar in eigen manier van dagloonberekenen van Loyalis/UMCG. Ten onrechte vinden wij. Wij gingen in hoger beroep en voerden aan dat Loyalis zich namens de eigen risicodrager op Suwinet moet baseren.

Over enkele weken weten we meer, dan doet de Centrale Raad van Beroep uitspraak. Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Broer van Dijk.

Het komt vaak voor dat grote keukenzaken bij het annuleren van een aangekochte keuken hoge annuleringskosten bij de consument in rekening brengen, ook als de annulering al snel na de aankoop wordt gedaan. Keukenzaken hanteren bij annulering van de overeenkomst vaak 30%(!) van de aankoopprijs als annuleringskosten. De annuleringskosten kunnen daarmee oplopen tot enkele duizenden euro’s. De vraag is of keukenbedrijven deze hoge annuleringskosten zomaar in rekening mogen brengen of dat u hier nog iets tegen kunt doen.

In principe geldt er, in tegenstelling tot de aankoop via een website, geen bedenktermijn bij de aankoop van een keuken in een fysieke winkel. Keukenzaken hebben vaak echter algemene voorwaarden waarin zij wel een regeling hebben opgenomen met de mogelijkheid tot annulering. Bijna alle grote keukenzaken zijn aangesloten bij de Centrale Branchevereniging Wonen. Deze aangesloten keukenzaken hanteren allemaal dezelfde annuleringsregeling, namelijk dat indien je de koop van een keuken annuleert je een schadevergoeding verschuldigd bent. Bij annulering is de schadevergoeding dan 30% van de aankoopprijs, indien hier geen andere afspraken over zijn gemaakt. Als er al informatie over de levering is geweest dan moet er zelfs 50% van de aankoopprijs als schadevergoeding betaald worden. 

Ondanks dat er in beginsel geen bedenktermijn geldt en veel keukenzaken in hun algemene voorwaarden een annuleringsbeding met een schadevergoeding hebben opgenomen zijn er nog mogelijkheden om (gedeeltelijk) onder de annuleringskosten uit te komen.
Allereerst dient er beoordeeld te worden of er daadwerkelijk een overeenkomst tot stand is gekomen en of de algemene voorwaarden voor het sluiten van de overeenkomst overhandigd zijn. Daarnaast kan het zo zijn dat het annuleringsbeding met de schadevergoeding als onredelijk bezwarend gekwalificeerd kan worden. Tot op heden bestaat in de jurisprudentie veel onenigheid over de (hoogte van) in rekening gebrachte annuleringskosten. Het is daarom altijd zinvol om verweer te voeren tegen de in rekening gebrachte annuleringskosten. Stad advocaten helpt u hier graag bij.