Iedereen weet het: verhuurbemiddelaars mogen geen bemiddelingskosten vragen van huurders als zij ook optreden voor de verhuurder. Toch eisen verhuurbemiddelaars nog regelmatig dat huurders opdraaien voor deze kosten. Tim Hofman bracht daarvoor recentelijk nog een bezoek aan een bekende verhuurbemiddelaar in Groningen en ook het programma Foute Boel van SBS6 besteedde aandacht aan deze malafide handelswijze. Een goed moment om de kennis over bemiddelingskosten nog eens op te frissen.
Wat zijn bemiddelingskosten?
Bemiddelingskosten zijn kosten die een verhuurder rekent om een verhuurder en huurder bij elkaar te brengen en kunnen ook bestaat uit kosten voor het ondertekenen van het huurcontract en overdracht van de sleutels. Inmiddels zijn hiervoor vele creatieve benamingen bedacht: administratiekosten; advieskosten; eenmalige kosten; marketingkosten; enz.
Wanneer zijn bemiddelingskosten verboden?
Welke benaming de bemiddelaar ook geeft aan de bemiddelingskosten, de bemiddelaar mag deze kosten niet vragen indien de bemiddelaar optreedt voor twee heren: de verhuurder en de huurder. Ook niet als de verhuurder de bemiddelaar daarvoor geen vergoeding betaalt. Dit geldt voor alle soorten huurwoningen, dus sociale huurwoningen, vrije sectorwoningen en vanaf 1 juli 2016 ook voor kamerverhuur.
Treedt de bemiddelaar alleen voor jou op, je geeft bijvoorbeeld een zoekopdracht, of faciliteert de bemiddelaar enkel een soort marktplaats (zoals Kamernet), dan mag de bemiddelaar wel kosten in rekening brengen. Heb je direct contact met de verhuurder, dus zonder de bemiddelaar, dan mag de verhuurder ook kosten in rekening brengen. Deze kosten moeten dan wel redelijk zijn. Extreem hoge kosten zijn niet toegestaan.
Mogelijkheid 1: terugvorderen
Heb je ten onrechte bemiddelingskosten betaald, dan kun je deze terugvorderen. Je kunt de bemiddelaar daarvoor een brief sturen waarin je aangeeft dat je de ten onrechte betaalde bemiddelingskosten terug wilt ontvangen. Geeft de bemiddelaar niet thuis of weigert hij de kosten terug te betalen, dan kun je een vordering indienen bij de kantonrechter. Met de uitspraak van de kantonrechter kun je betaling bij de bemiddelaar afdwingen. Wacht daarmee niet te lang. Vijf jaar na betaling van de bemiddelingskosten kun je in de meeste gevallen geen betaling meer afdwingen.
Mogelijkheid 2: melding maken bij de gemeente
Sinds 1 januari 2019 biedt de Gemeente Groningen naast de mogelijkheid om de bemiddelingskosten terug te vorderen nog een tweede mogelijkheid. De Gemeente Groningen heeft per die datum een vergunningsstelsel geïntroduceerd voor kamerverhuur- en kamerbemiddelingsbureaus die verhuren aan studenten. Het gaat om studenten van zowel middelbaar beroepsonderwijs, hoger beroepsonderwijs en universiteiten. Daarnaast geldt dit enkel voor studentenwoningen met meer dan 3 studenten, dan wel 3 kamers of 3 appartementen. Voor andere woonruimte is deze regelgeving (helaas) niet van toepassing.
Bij misstanden van bemiddelingsbureaus kan de burgemeester de vergunning van de bemiddelaar intrekken. Het herhaaldelijk rekenen van bemiddelingskosten wordt als zo’n misstand aangemerkt. Door het doen van een melding over misstanden, kun je voorkomen dat dit bemiddelingsbureau in de toekomst nog meer huurders kan duperen. De burgemeester zal dan namelijk ingrijpen en de vergunning intrekken.
Wil je melding maken van een misstand, dan kun je terecht bij het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag (MOV) van de Groninger Studentenbond.
Geconfronteerd met bemiddelingskosten?
Word je dus geconfronteerd met bemiddelingskosten, betaal deze dan niet! Heb je de bemiddelingskosten toch voldaan, dan kun je deze terugvorderen. Een student in de Gemeente Groningen raad ik ook zeker aan melding te maken bij het MOV om zo deze malafide praktijken de wereld uit te helpen.
Meer weten over bemiddelingskosten, neem dan contact met ons op.